Je zou zeggen, botters drijven in het water. Dat kun je elke dag zien in de Spakenburgse haven. Oude vissersschepen, netjes in rijen in het water. Te wachten om uit te varen, zou lijkt het. Op oude foto’s ziet het er allemaal wat drukker en rommeliger uit. Het was toen ook veel drukker, er waren tien keer zoveel schepen. Door de week was het meeste spul op de toenmalige Zuiderzee en de haven juist heel rustig. Op de Zuiderzee, daar waar de vis was. Daar was het de visserman om te doen.

Dat het toen voor de vissers geen vetpot was is bekend. Op de oude foto’s zie je ook hoe de boten er uit zagen. Als je dat vergelijkt met de schepen die nu nog in de haven liggen dan valt op dat de schepen van nu er veelal prachtig uitzien. Goed onderhouden en de meeste in een uitstekende conditie. De bemanningen die er nu op varen hebben vaak kostbare zeilkleding aan waar een visserman vroeger misschien wel een maand voor moest vissen.

De argeloze voorbijganger denkt al snel dat het nu wel vetpot is. Spul ziet er mooi uit, bemanningen gezond en recht van lijf en leden, goede kleding. En vooral: je moet wel rijk zijn om zo’n schip te kunnen varen … je vaart niet omdat moet, maar omdat je het leuk vindt. Wat een verschil met vroeger, hoor je denken.
Niets is wat het lijkt. Botters drijven op vrijwilligers. Vrijwilligers die zorgen voor het klein en groot onderhoud, vaak in samenhang met de werf. Vrijwilligers die elke dag een of twee keer langs de schepen gaan om te inspecteren of alles wel goed is, er niets los is, teveel water in het schip ligt, de stroom er wel op staat en dat soort dingen. Onzichtbare vrijwilligers in het bestuur en commissies. En natuurlijk het meest zichtbaar, vrijwilligers die varen met de schepen. Bijvoorbeeld in de befaamde DARP wedstrijd op dinsdagavond. Maar ook doordeweeks of zaterdag met gasten. Want zo moeten extra eurootje bij elkaar gevaren worden om de schepen drijvende te kunnen houden. Het drijvend houden van een botter is gewoon duur.

Binnen Spakenburg zetten zich dus veel mensen in om de haven, de vloot en de werf drijvende te houden. Zo ook de vrijwilligersorganisatie Stichting Behoud Museumhaven Spakenburg. Alle vrijwilligers daarvan spannen zich in om de Spakenburgse haven op de kaart te houden, fondsen te werven en vrijwilligers op te leiden. Het doel is het erfgoed in stand te houden in Spakenburg. Mooie historische schepen en mooi voor de economische bedrijvigheid in het dorp. Klassieke schepen zijn niet om naar te kijken maar om mee te varen, zo waait de wind in Spakenburg.

De Stichting Behoud Museumhaven Spakenburg is steeds op zoek naar vrijwilligers om de botters drijvende te houden. De vergrijzing begint nu echt door te zetten. Steeds meer oudgedienden kondigen aan dat het wel mooi geweest zo en dat de belasting te zwaar wordt. Er wordt gezocht naar ondersteuners die vanuit het Pleinhuisje toeristen die graag een rondje zouden willen varen op een van de schepen (het zogenaamde kaartjesvaren), te woord kunnen staan. Er wordt gezocht naar technische vrijwilligers die het prachtig vinden aan deze schepen mee te klussen. Er wordt gezocht naar vrijwilligers die opgeleid willen worden om te varen met een botter. Bijvoorbeeld als schippersmaat of als schipper. En er wordt gezocht naar vrijwilligers met commercieel talent die helpen bij werven van fondsen en sponsors.

Kortom, vrijwilligers die toeristen de weg naar de schepen wijzen, vrijwilligers die zorgen voor de technische staat van sommige schepen, vrijwilligers die varen en vrijwilligers die helpen met sponsorwerving om dit alles in de lucht, uhh in het water, te houden.

Vrijwilligers worden ruim beloond. Onderdeel zijn van een grote club mensen die botengek zijn en dit erfgoed in de vaart willen houden. Betrokken zijn bij evenementen of meevaren. Samen trots zijn als het toch steeds lukt om het spul drijvende te houden. Dingen leren over vroeger en dat levend houden met elkaar en voor belangstellenden. Dat zijn de mooie sociale beloningen. Koffie en thee voor eigen rekening …. dat weer wel. Daar ben je vrijwilliger voor. En dat het hele jaar door. Zomertijd of wintertijd: altijd bottertijd.

Help mee de botters drijvende te houden. De Stichting Behoud Museumhaven Spakenburg komt graag in contact met geïnteresseerden. Er is altijd iemand om mee van gedachten te wisselen over wat passend zou zijn. Contact is het gemakkelijkst via